اوقات فراغت
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 15 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
اوقات فراغت
اوقات فراغت به زمانهایی اطلاق می‌شود که افراد کار ضروری برای انجام ندارند و معمولاً در این مواقع تمایل به انجام فعالیتهای فرحبخش و نشاط آور بیشتر می‌شود.
اوقات فراغت زمانهایی است که فرد آن را طبق تمایل شخصی خود و برای خود تنظیم میکند و برنامه آن در مورد هرکس متفاوت است و به سلیقه، نیازهای روحی، سن و توان مالی فرد بستگی دارد.
برخي افراد معتقدند كه فراغت و بيكاري، فرد را به گرفتاري انداخته و از اين رو، اسباب و انگيزه‌هاي بلا و گرفتاري، منبعث از فراغت همراه با بيكاري است و از آن سرچشمه مي‌گيرد؛ لذا اوقات فراغت به جاي اين كه ارزش و اعتبار فرهنگي پيدا كند، وسيله‌اي براي لذت جويي شده و در نهايت عامل غفلت و فراموشي جوانان مي‌شود.
گرچه فراغت، نتيجه گزينش آزادانه انسان در برابر فرصتهاي زندگي است، ولي غفلت از نحوه گذراندن اوقات فراغت جوانان كه سرمايه ملي هر جامعه محسوب مي‌شوند، فاجعه‌اي ملي در بر خواهد داشت.
به اعتقاد جامعه‌شناسان، يكي از ويژگيهاي اوقات فراغت، آزادي انتخاب و نوع فعاليت است، ولي والدين به تصور اين كه بايد وقت فرزندان خود را لزوما پر كنند، بدون توجه به علايق آنها، كلاسهاي مختلف درسي، هنري، ورزشي، اردو و .... را براي آنها تجويز و فرزندانشان را ملزم به شركت در آن مي‌كنند كه اين خود باعث عدم استقبال جوانان مي‌شود.
اين در حاليست كه اگر فراغت از جهتي زير سلطه و عقيده افراد ديگري غير از خود جوانان باشد، ديگر فراغت محسوب نمي‌شود؛ چراكه به عقيده كارشناسان ، افراد در اين ساعات، دست به گزينش مي‌زنند و در برابر فرصتهاي پيش روي خود، انتخاب مي‌كنند.
دانستن اين نكته كه جوان در اوقات فراغت خود دست به چه انتخابهايي مي‌زند، از اهميت ويژه‌اي براي دست اندركاران و برنامه‌ريزان امور جوانان برخوردار است.
تحقيقات اجتماعي نشان مي‌دهد كه يكي از عوامل مهم بزهكاري در جوانان، خالي بودن اوقات فراغت آنهاست و بويژه در اين ايام است كه زمينه‌هاي بزهكاري اجتماعي شكل مي‌گيرد؛ بنابراين برنامه‌ريزي در اين زمينه مكمل برنامه‌هاي رسمي تربيتي جوانان است.
بر اساس بررسي‌هاي انجام شده، به دليل گران شدن روشهاي فعال و ترويج روحيه انزواطلبي در جوانان و محدوديت فضاها و امكانات براي گذراندن اوقات فراغت در سالهاي اخير، گرايش به سمت گذراندن غير فعال اوقات فراغت در بين جوانان بيشتر شده كه اين امر با اهداف فعاليتهاي اوقات فراغت در تضاد است.
تحقيقات بيانگر آن است كه مهمترين نيازهاي فراغتي جوانان به ترتيب شامل گردشگري، مشاركتهاي اجتماعي، فعاليتهاي ورزشي، هنري، فرهنگي، ديني ، مطالعه و كتابخواني، مهارت‌آموزي، آموزش زبان و آموزش رايانه است.
از آنجايي كه شيوه گذراندن اين اوقات به دو نوع فردي (فعال و غيرفعال) و گروهي تقسيم مي‌شود، جوانان ايراني بيشتر شيوه گذراندن اوقات فراغت به شيوه فردي غيرفعال همچون تماشاي تلويزيون را انتخاب مي‌كنند؛ به گونه‌اي كه تماشاي تلويزيون با 82 درصد بيشترين سهم را در گذراندن اوقات فراغت جوانان داشته كه داشتن روحيه انزواطلبي ، خستگي، دغدغه‌ها از عوامل گرايش جوانان به گذراندن اوقات فراغت به شيوه فردي غيرفعال است.
از سوي ديگر بيش از 75 درصد جوانان در اوقات فراغت خود به تماشاي ويديو و CD پرداخته و در اين خصوص فيلم‌هاي سينمايي و موسيقي را به ساير برنامه‌ها ترجيح مي‌دهند.
همچنين بيش از 70 درصد جوانان براي اوقات فراغت خود گوش دادن به موسيقي و بويژه موسيقي پاپ ايراني را انتخاب مي‌كنند.
برپايه اين تحقيقات 36 درصد پاسخگويان در بخشي از اوقات فراغت خود در منزل و براي سرگرمي و تفريح از اينترنت نيز استفاده مي‌كنند.
از ميان برنامه‌هاي تلويزيوني، برنامه‌هاي تفريحي و سرگرمي، با جلب 64 درصد مخاطب، در صدر برنامه‌هاي مورد علاقه جوانان قرار دارند. در اين ميان پرداختن به فعاليتهاي ورزشي 67 درصد و تماشاي مسابقات ورزشي 50 درصد كارهاي مورد علاقه جوانان در اوقات فراغت بوده و همچنين در ميان بازيهاي مورد علاقه نيز بازيهاي كامپيوتري بيش از همه مورد توجه جوانان واقع شده است.
همچنين پرداختن به فعاليتهاي هنري و صنايع دستي با اولويت نقاشي ، طراحي ، گرافيك و نواختن موسيقي از موضوعات مورد توجه 38 درصد جوانان، مسافرت خارج از استان و داخل استان به ترتيب 78 و 22 درصد از ديگر موضوعات مورد توجه جوانان براي گذراندن اوقات فراغت است و از سوي ديگر 44 درصد پاسخگويان در ايام فراغت به كلاسهاي آموزشي مي‌روند.
به گفته كارشناسان، در دنيا طي يك سال، 80 روز به عنوان اوقات فراغت در نظر گرفته شده، اما وجود 90 روز اوقات فراغت در ايران حاكي از تفاوت الگوي ملي كشور ماست. با وجود اين 10 روز اضافه بر سازمان تنها 61 درصد جوانان ايراني اوقات فراغت خود را كافي مي‌دانند.
اين در حاليست كه طول عمر متوسط انسان 8 هزار و 750 ساعت است كه از اين رقم 6 هزار و 830 ساعت (78درصد) به كار و يكهزار و 920 ساعت (22 درصد) به اوقات فراغت اختصاص مي‌يابد.
تحقيقات نشان مي‌دهد كه ميانگين ساعت فراغت جهاني 5 ساعت (22 ساعت) و اين رقم در ايران به دليل فراواني تعطيلات 6 ساعت (25 درصد) است.
هم اكنون بيش از 16ميليون نفر از جمعيت كشور را جوانان تشكيل مي‌دهند كه بايد براي اوقات فراغت آنها در تابستان برنامه‌ريزي شود. در اين راستا اگر 8 هفته و در هفته 2 روز براي جوانان برنامه داشته باشيم برنامه فعال سهميه فراغتي در ايران 267 ميليون نفر در روز مي‌شود؛ اين در حاليست كه گريز از عوارض شهرنشيني از الزامات برنامه‌ريزي در اوقات فراغت است ؛ چراكه زندگي پرتنش شهري همراه با هيجان و فشردگي كارها و خستگي مفرط عوارضي را به همراه خواهد داشت كه براي جلوگيري از عوارض آن بايد اقداماتي را صورت داد؛ چراكه به گفته روا
نشناسان بسياري از بيماريهاي روان‌تني كه افراد پر كار به آن دچار مي‌شوند به واسطه عدم بهره‌مندي از اوقات فراغت مناسب است.
عليرغم گستردگي جمعيت جوان كشور و تنوع تقاضاها، امكانات اوقات فراغت، تنها پاسخگوي 20 درصد تقاضاي جوانان است، لذا اين امر باعث شده عليرغم تلاشهاي صورت گرفته، 80 درصد جوانان و دانش‌آموزان از نحوه گذراندن اوقات فراغت خود راضي نباشند و 89 درصد آنها توزيع امكانات را ناعادلانه و 79 درصد نيز برنامه‌ها را ناكافي بدانند.
در اين ميان، 71 درصد جوانان معتقدند كه اوقات فراغت آنها به بطالت مي‌گذرد. 80 درصد برنامه‌هاي دولت در امر اوقات فراغت جوانان را مطلوب نمي‌دانند و 89 درصد از بي‌عدالتي در توزيع عادلانه امكانات عمومي براي گذراندن اوقات فراغت شكوه مي‌كنند.
از سوي ديگر 73 درصد جوانان اعتقاد دارند كه والدين به گذراندن اوقات فراغت آنها «زياد و خيلي زياد» 22 درصد «كم و خيلي كم» و 5 درصد «بي‌توجه» هستند. اين در حاليست كه طبق اين تحقيقات 50 درصد جوانان اوقات فراغت خود را با خانواده، 30 درصد با دوستان و 20 درصد به تنهايي سپري مي كنند و 48 درصد آنها نقش تشكلهاي غير دولتي را در پر كردن اوقات فراغت جوانان بسيار مهم دانسته و در اين زمينه 53 درصد براي ايام فراغت خود در تابستان برنامه‌ريزي داشته و 47 درصد هيچ برنامه‌ريزي براي اين ايام ندارند.
اين آمار در حالي مطرح مي‌شود كه كسي نمي‌تواند منكر نقش خطير و بزرگ خانواده در امر برنامه‌ريزي اوقات فراغت جوانان باشد. اما نقش دستگاهها و بويژه سازمان ملي جوانان به عنوان متولي امور جوانان در اين زمينه بسيار مؤثر است. در عين حال، 33 درصد جوانان از فعاليت ن