تحقیق تهيه گزارش از روند سرمايه گزاري به يكي از كشورهاي اسيايي و نتایج آن 14ص ( ورد)
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 20 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
?تهيه گزارش از روند سرمايه گزاري به يكي از كشورهاي اسيايي و ناتايج ان
مروري بر وضعيت بيوتكنولوژي در جهان
ترويج توانمندي‌هاي فناوري زيستي و ايجاد بسترهاي فرهنگي لازم در جامعه، در كنار برنامهريزي هدفمند و سرمايه‌گذاري كافي، از جمله برنامه‌ها و اقداماتي است كه بايد براي توسعة اين علم و فناوري در كشور صورت گيرد. در مقالة زير سعي شده است وضعيت اين فناوري نوين از نظر شاخص‌هايي چون سرمايه‌گذاري، بازده اقتصادي، فرآورده‌هاي تجاري و اشتغال‌زايي، در سطح جهاني مورد بررسي قرار گيرد:
مقدمه
تعريف فناوري زيستي
پيشينه بيوتكنولوژي
ساختار اقتصادي و سرمايه‌گذاري
بازار فرآورده‌هاي بيوتكنولوژي
مقدمه:
رشد سريع جمعيت و محدوديت منابع، نسل بشر را با خطر گرسنگي و كمبود امكانات بهداشتي مواجه نموده است. بر اساس گزارشات سازمان ملل، 800 ميليون نفر از جمعيت جهان (14 درصد) دچار فقر غذايي هستند كه تا سال 2020 به يك ميليارد نفر خواهند رسيد. اما تحولات گسترده علمي و تكنولوژيك جهان در قرن بيستم، به خصوص در حوزه فناوري زيستي (بيوتكنولوژي)، امروزه اميدهاي فراواني را در دل دولتمردان كشورهاي جهان ايجاد كرده است. بيوتكنولوژي و فناوري ژن با ارايه مسيرهاي راهبردي، اين اميد را به‌وجود آورده‌اند كه مي‌توان جهان را از كابوس فقر و گرسنگي رها ساخت و امنيت غذايي و بهداشتي را براي جهانيان به ارمغان آورد.
بر اساس پيشبينيهاي بسياري از متخصصين و صاحب‌نظران از جمله انجمن بين‌‌المللي علم و توسعه، جمعيت جهان در سال 2050 به 11 ميليارد نفر خواهد رسيد و ميزان توليدات غذايي بايد در آن زمان به سه برابر مقدار كنوني افزايش يابد كه بدون فناوري زيستي ميسر نخواهد بود (رجوع شود به: ضرورت بكارگيري فناوري‌هاي نوين در تأمين غذايي). دستاوردها و تحولات بزرگي كه طي نيمه دوم قرن بيستم (از اواسط دهه 1970 ميلادي) در حوزه علوم زيستي بوقوع پيوست، نويدبخش توانمندي‌هاي جديدي در اين عرصه بود. فناوري زيستي و از جمله مهندسي ژنتيك يا فنون دي‌ان‌آي نوتركيب، مي‌تواند در جهت بهرهوري بيشتر از منابع زيستي، حفظ محيط‌زيست و در نتيجه توسعه پايدار مؤثر واقع شود.
بسياري از صاحب‌نظران معتقدند سده بيست و يكم، قرن حاكميت و شكوفايي فناوري زيستي است. به مدد اين فناوري نوين، پتانسيل قابل توجهي در علوم زيست‌شناسي پايه، صنايع كشاورزي، فرآوري غذايي، دارو و صنايع شيميايي پديد آمده است. بيوتكنولوژي يك علم نوين و صنعت استراتژيك، كليدي و سريع‌الحصول ميباشد كه مي‌تواند به صورت گسترده در جهت نيل به هدف توسعه پايدار ملي و بين‌‌المللي استفاده شود.
بسياري از كشورهاي صنعتي و در حال توسعه جهان و از جمله آمريكا، ژاپن، كانادا، آلمان، انگليس، فرانسه، ژاپن، كره‌جنوبي، هند، چين، تايوان و كوبا از اوايل دهه 1980 ميلادي، اين فناوري را به‌عنوان اولويت ملي و يكي از چند مورد فعاليت‌هاي استراتژيك شناختهاند و براي حمايت و گسترش آن، برنامه ملي تدوين نمودهاند و بيوتكنولوژي را محور توسعه نوين قلمداد كرده‌اند. اين كشورها با درك صحيح از توانمندي‌هاي فناوري زيستي توانسته‌اند سياست‌هاي اصولي و برنامهريزي مناسب براي سرمايه‌گذاري جدي در جهت تحقيق و توسعه هدفمند اين فناوري انجام دهند. اكنون بسياري از اين كشورها از توانمندي‌ها و ارزش افزوده بسيار بالاي اين فناوري در اقتصاد خود بهره‌برداري مي‌نمايند. آمريكا، ژاپن و كانادا از بزرگترين سرمايه‌گذاران در تحقيق‌وتوسعه صنعتي بيوتكنولوژي به شمار مي‌آيند و ژاپن از رقباي اصلي آمريكا در
3
?تهيه گزارش از روند سرمايه گزاري به يكي از كشورهاي اسيايي و ناتايج ان
اين زمينه محسوب ميشود. حتي كشورهاي جنوب صحراي آفريقا كه از محروم‌ترين كشورهاي جهان هستند، طرحها و برنامههايي را براي استفاده از اين فناوري آغاز كرده‌اند.
به هر حال بيوتكنولوژي به دلايل متعدد از جمله ارزش افزودة زياد، فراگيرشدن سريع، ايجاد موقعيتهاي برجسته اقتصادي و علمي، دانش‌محور بودن و كم بودن شكاف تكنولوژيك بين كشورهاي پيشرفته و درحال‌توسعه، به عنوان يك فناوري مطلوب و ابزاري كارآمد، پويا و تعيين‌كننده در جهت توليد و توسعه ملي و كاهش وابستگي اين كشورها به شدت مورد توجه اقتصادهاي در حال توسعه قرار گرفته است. از سوي ديگر، در دنياي امروز مجهز شدن و پيشرو بودن در فناوري‌هاي نوين و دستيابي به جديدترين يافتههاي علمي‌ـ پژوهشي، يكي از عوامل بسيار مؤثر در معرفي و كسب اعتبار جهاني براي هر كشور ميباشد. بنابراين كشورهاي در حال توسعه بايد خود را به اين فناوري مجهز كرده و از نتايج اقتصادي ـ اجتماعي آن بهره گيرند. همگام با تحولات نوين بيوتكنولوژي، بسياري از كشورهاي غني و فقير دنيا، سياست‌ها و برنامه‌هاي ويژه‌اي را براي توسعه فعاليت‌هاي خود در زمينه بيوتكنولوژي اتخاذ كرده‌اند. برخي از اين كشورها براي تسريع در توسعه اين فناوري، ساختارهاي ويژه‌اي را بنا نهاده‌اند و به نتايج قابل‌توجهي نيز دست يافته‌اند. اين فناوري هنوز تا حدودي در مراحل اولية رشد خود قرار دارد و بسياري از سرمايه‌گذاران اين صنعت، به مرحلة بازگشت سرمايهگذاريهاي تحقيقاتي خود نرسيده‌اند. بنابراين متأخراني مانند كشورهاي جهان سوم، هنوز هم مي‌توانند سوار بر قطار بيوتكنولوژي شده و توانايي‌هاي بالقوة خود را به مرحلة ظهور برسانند. ترويج توانمندي‌هاي بيوتكنولوژي در جامعه و ايجاد بسترهاي فرهنگي لازم براي توسعة آن در كنار توجه خاص به برنامهريزي هدفمند و سرمايه‌گذاري كافي، از جمله برنامه‌ها و اقداماتي است كه كشورهاي در حال توسعه جهان و به خصوص كشورهايي نظير ايران كه تا حدودي از قافله اين علم عقب مانده‌اند بايد به آن توجه ويژه داشته باشند.
تعريف فناوري زيستي (بيوتكنولوژي)
تعاريف مختلفي براي بيوتكنولوژي ارائه شده است كه مي‌توان به چند مورد زير اشاره نمود:
- كاربرد اصول علمي و مهندسي در عمل‌آوري مواد به وسيله سازواره‌هاي (ارگانيسم‌هاي بيولوژيكي) زيستي در راستاي تهيه كالاها و خدمات.
- تلفيق ژنتيك مولكولي، بيوشيمي، ميكروبيولوژي و فناوري جهت استفاده از ريز‌سازواره‌ها (ميكروارگانيسم‌ها)، سلولها، بافت‌ها و يا قسمتي از سلول يا موجود زنده به‌منظور توليد كالاها و ارايه خدمات.
- استفاده از موجودات زنده، سلولها، بافت‌ها و قسمت‌هايي از سلول (اندامك‌ها) و همچنين مولكول‌ها كه در تغييرات زيست‌شناختي (بيولوژيكي)، شيميايي و فيزيكي تأثير مي‌گذارند.
- استفاده از فرآيندهاي سلولي و مولكولي براي حل مشكلات يا ايجاد فرآورده‌ها در خدمت رفاه بشري.
تعريف جامع بيوتكنولوژي توسط دولت آمريكا چنين عنوان شده است: بيوتكنولوژي (با مفهوم قديم و جديد) در برگيرنده هر گونه فن و روشي است كه از موجودات زنده و يا بخش‌هايي از آنها استفاده كند تا فرآورده‌‌هايي را توليد، اصلاح و يا تغيير دهد و به بهينه‌سازي گياهان و جانوران بپردازد و يا ريزسازواره‌‌هايي را براي كاربردهاي ويژه توليد كند.
بيوتكنولوژي در مفهوم جديد به كاربرد صنعتي دي-ان-اي نوتركيب، هم‌جوشي سلولي و فنون فراورش نوين زيستي گفته ميشود. به عبارتي استفاده صنعتي از دي-ان-اي و ديگر فرآيندهاي زيستي يا بهره‌گيري از پروتئين و يا دي-ان-اي نوتركيب و ادغام سلولها براي توليد، در اين فناوري مطرح ميباشد.
برخي از مردم، بيوتكنولوژي را فقط با مهندسي ژنتيك و يا دستكاري در ساختار ژنتيك انسان و حيوانات مي‌شناسند و از دامنه كاربردهاي وسيع آن در زمينه ميكروبيولوژي صنعتي،
4
?تهيه گزارش از روند سرمايه گزاري به يكي از كشورهاي اسيايي و ناتايج ان
مهندسي بيوشيمي يا تكنولوژي تخمير و محيط‌زيست آگاهي ندارند و يا اطلاعات آنها كافي نيست. اين فناوري با گسترش مرزهاي دانش در حوزه‌هاي پزشكي و داروسازي، كشاورزي، صنعت و محيط‌زيست توانسته است كاربردهاي متعددي در جهت بهبود زندگي بشر ارايه نمايد. فناوري زيستي اكنون در صحنه رقابت و برتري‌هاي علمي، اقتصادي و حتي سياسي به عنوان يكي از چند فناوري استراتژيك، راهبردي، فراگير و كليدي در دنيا مطرح ميباشد.
نكتة ديگر آن كه بيوتكنولوژي از علوم چندبعدي (Multidiciplinary) ميباشد كه به همكاري طيف گسترده‌اي از متخصصين رشته‌هاي مختلف از جمله زيست‌شناسي، ژنتيك سلولي و مولكولي، بيوشيمي و مهندسي شيمي، بيوانفورماتيك، آمار حياتي (بيومتري)، ميكروبيولوژي، پاتولوژي، كشت سلولها و بافت‌ها نياز دارد. بنابراين لزوم توجه به انجام فعاليت‌هاي گروهي در اين علم، بسيار ملموس و ضروري ميباشد.
بطور كلي فنون بيوتكنولوژي نوين را مي‌توان به سه دسته كلي زير تقسيم نمود:
1- فنون مهندسي ژنتيك و دي‌ان‌آي نوتركيب
2- فنون كشت سلول و بافت
3- نشانگرهاي مولكولي
پيشينه بيوتكنولوژي در جهان
شايد بتوان پيشينه بيوتكنولوژي را به 1750 سال قبل از ميلاد مسيح نسبت داد كه سومري‌ها از طريق جوشاندن و تخمير توانستند آبجو توليد كنند. تهيه ماست، پنير و خمير نان نيز از مثال‌هاي ديگر در زمينه بيوتكنولوژي مي‌باشند كه از صدها سال پيش توسط بشر مورد استفاده قرار گرفته‌اند و امروزه از آنها به عنوان بيوتكنولوژي سنتي ياد ميشود. واژه "بيوتكنولوژي" براي اولين بار در سال 1919 توسط يك مهندس كشاورزي مجارستاني بكار رفت و واژه "بيولوژي مولكولي" در سال 1938 عنوان شد. همچنين يك ميكروبيولوژيست دانماركي براي اولين بار در سال 1941 واژه "مهندسي ژنتيك" را بكار برد.
دستاوردها و پيشرفتهاي شگرف در زمينه زيست‌شناسي و ژنتيك سلولي و مولكولي و تغييرات اساسي در نوع فعاليت‌ها به خصوص طي نيمه دوم قرن بيستم، باعث گرديد كه
4
?تهيه گزارش از روند سرمايه گزاري به يكي از كشورهاي اسيايي و ناتايج ان
زمينه ارايه دو واژه "بيوتكنولوژي سنتي" و "بيوتكنولوژي نوين" فراهم شود. تلاش براي توسعه اين مفهوم جديد از اوايل دهه 1970 ميلادي عمدتاً در آمريكا و در زمينه پزشكي آغاز گرديد. نتايج اين تلاش‌ها ظرف مدت اندكي پس از پيدايش فنون مهندسي ژنتيك، در اواخر دهه 70 ميلادي (سال 1978و 1979) به ترتيب با توليد انسولين و هورمون رشد نوتركيب انساني به ثمر نشست. اولين واكسن نوتركيب دامي در سال 1982 توليد شد. انسولين انساني (هيوميولين) و واكسن هپاتيت B و اينترفرون (نوعي داروي ضدسرطان) به ترتيب در سال‌هاي 1982 و 1986 توسط سازمان غذا و داروي آمريكا (FDA) مجوز فروش دريافت كردند.
فنون كشت سلول و بافت در اواخر دهه 70 توسعه يافتند و تكثير گياهان با روش مذكور از اوايل دهه 80 ميلادي رايج شد. دست‌ورزي ژنتيكي گياهان نيز در اوايل دهه 80 ميلادي ارايه گرديد و نتايج كاربردي آن از سال 1995 با ايجاد گياهان تراريخته مقاوم به آفات، بيماري‌ها و علف‌كش‌ها به ثمر نشست.
پيدايش تكنيك PCR و نشانگرهاي مولكولي دي‌ان‌آ از اوايل دهه مذكور و تكامل تدريجي آنها به كمك ابداع ابزارها و وسايل نوين پيشرفته باعث گرديد كه مفاهيم ژنوميكس، بيوانفورماتيكس و پروتئوميكس در اواسط دهه 90 به عرصه بيولوژي مولكولي وارد شوند و باب‌هاي جديدي از كاربردهاي بيوتكنولوژي نوين گشوده شود. مجموعه اين دستاوردها موجب شد كه پايان قرن بيستم با اتمام پروژه‌هاي بررسي ژنوم چندين موجود و از جمله انسان، آرابيدوپيس و برنج مصادف شود. اولين حيوان كلون‌شده حاصل از فنون كشت‌بافت با نام گوسفند دالي توسط دانشمندان اسكاتلندي در سال 1996 توليد شد و حتي بحث توانايي برخي از كشورها جهت كلون‌كردن انسان و ساير جانوران نيز مطرح ميباشد.
ساختار اقتصادي و سرمايه‌گذاري بيوتكنولوژي در جهان
گسترش كاربردهاي بيوتكنولوژي، موجب تغييرات عمده‌اي در اقتصاد برخي از كشورهاي جهان شده است. با توجه به نقش و اهميت بيوتكنولوژي، برنامهريزي و سرمايهگذاريهاي فراواني (به خصوص طي دو دهه اخير) توسط كشورهاي مختلف جهان براي توسعه و گسترش آن انجام شده است. اكثر اين سرمايه‌گذاري‌‌ها توسط كشورهاي توسعه‌يافته و صنعتي به‌خصوص آمريكا صورت پذيرفته است.