تحقیق تحليل عملكرد تغذيهاي خانوارها كاربرد برنامه ريزي خطي 34 ص
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 37 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
0
35
تحليل عملكرد تغذيهاي خانوارهاي شهري و روستايي و تعيين اثر بخشي مخارج خانوارها در تأمين نيازهاي غذايي: كاربرد برنامه‌ريزي خطي
36
1
چكيده
عملكرد تغذيهاي خانوارها به عوامل مختلفي همچون توان اقتصادي، دسترسي به بازار مواد خوراكي، سطح دانش و اطلاعات تغذيهاي آنها وابسته است. در سالهاي اخير در خصوص الگوي مصرف خانوارها و ضرورت تصحيح آن بسيار بحث شده است. متخصصين علم تغذيه بر دسترسي خانوارها به ارزشهاي غذايي متنوع بسيار تأكيد نمودهاند. الگوي مصرف بهينه را در حوزه علم اقتصاد ميتوان به صورت دسترسي به ارزشهاي غذايي مختلف همچون انرژي و پروتئين، مواد معدني و ساير ريزمغذيها با حداقل هزينه ممكن تعريف نمود. در اين مقاله ضمن بررسي عملكرد تغذيهاي خانوارها با استفاده از روش برنامه‌ريزي خطي، حداقل مخارج لازم براي تأمين نيازهاي غذايي متناسب با الگوي پيشنهادي متخصصين علم تغذيه محاسبه ميگردد و سپس با مقايسه آن با مخارج واقعي گروههاي مختلف درآمدي در شهر و روستا، نسبت به كارايي مخارج واقعي خانوارهاي شهري و روستايي ايران قضاوت ميكنيم. در تعيين حداقل مخارج لازم، از 29 قيد كه در برگيرنده توصيههاي مراجع علم تغذيه ميباشد استفاده شد. يافتههاي اين مقاله دلالت بر آن دارد كه خانوارهاي شهري و روستايي در تعيين محتويات سبد خوراكي خود كارا عمل نمودهاند و با توجه به توصيههاي متخصصين علم تغذيه، مخارج خود را به طور مؤثر بين اقلام مختلف خوراكي تخصيص دادهاند.
2
3
مقدمه
ارزيابي عملكرد تغذيهاي خانوارها ابزار مناسبي براي تشخيص ميزان دسترسي آنها به مواد غذايي است و علاوه بر اين، اين امكان را فراهم ميسازد تا سطح دانش تغذيهاي جامعه و قشرهاي مختلف آن تعيين شود. پاسخ به اين سؤال كه خانوارهاي شهري و روستايي ايران و بويژه گروههاي كم درآمد تا چه حد توانستهاند نيازهاي غذايي خود را تأمين نمايند، راهگشاي حوزه تصميمگيري در تعيين محتويات سبد حمايتي و ملاك مناسبي براي ارزيابي آن دسته از سياستهاي حمايتي است كه با هدف تأمين امنيت غذايي جامعه طراحي و اعمال شدهاند. براي تعيين ميزان دسترسي خانوارها به حداقل ارزشهاي غذايي ميتوان فرد شاخص شهري يا روستايي را مورد توجه قرار داد و بررسي نمود كه متوسط شهرنشينان و روستائيان تا چه ميزان انرژي، پروتئين و ساير ارزشهاي غذايي را دريافت كردند. اين نحوه بررسي اگرچه تصوير كلي از عملكرد تغذيهاي جامعه ارايه ميدهد اما مشكلات تغذيهاي جامعه و بويژه گروههاي كم درآمد را كمتر از واقع نشان ميدهد، زيرا در روش فوق به مسئله توزيع ارزشهاي غذايي بين گروههاي درآمدي توجه نميشود. براي ارايه تصوير دقيقتر بهتر است ميزان دسترسي گروههاي مختلف درآمدي به تفكيك محاسبه و ارزيابي گردد.
مطالعات مختلف مؤيد آن است كه همواره سهم بالايي از كل مخارج خانوارهاي جوامع شهري و روستايي ايران و بويژه گروههاي كم درآمد اين جوامع به تهيه و تأمين كالاهاي خوراكي اختصاص داده شده است1. در اين خصوص به آثار زير مراجعه كنيد:
- پژويان، جمشيد، سياستهاي حمايتي از اقشار آسيبپذير، معاونت اقتصادي وزارت اموراقتصادي و دارايي، بهار 1373.
- موسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني، جايگاه مخارج خوراكي در سبد مصرفي خانوارهاي شهري و روستايي، 1379.
. اكنون اين سؤال مطرح است كه براي تأمين حداقل نيازهاي غذايي به چه ميزان مخارج نياز است؟ آيا خانوارهاي شهري و روستايي در تأمين حداقل نيازهاي غذايي، درآمد خود را به شكل مؤثري به كالاهاي خوراكي اختصاص داده
36
3
اند؟ آنچه كه در اين مطالعه مورد توجه ميباشد پاسخ به اين سؤال است كه آيا اين امكان وجود دارد كه با صرف هزينه كمتر، به ميزان قبل به ارزشهاي غذايي دست يافت؟ پاسخ به اين سؤال ميزان آگاهيهاي تغذيهاي خانوارهاي ايراني را روشن ميسازد و هر فرد يا خانوار با توجه به محدوديت درآمد، كالاها و خدمات مختلف را مصرف ميكند و البته سلايق وي در تصميمهايش بسيار مؤثر ميباشد. حال اگر تأمين ارزش غذايي به ميزان معين با x ريال امكانپذير باشد و اين فرد همان ميزان را با y ريال تأمين كرده باشد، بطوريكه y>x در اين صورت فرد يا خانوار موردنظر در تخصيص درآمد خود به اقلام خوراكي مختلف كارا عمل نكرده است. عدم كارايي در رفتار مصرفي اين فرد به عوامل مختلف از جمله فقدان اطلاعات تغذيهاي اشاره دارد. در صورت وجود چنين گرايشي در رفتار مصرفي خانوارهاي ايراني، ميبايد از طريق اقدامات مختلف نسبت به افزايش سطح آگاهيهاي تغذيهاي جامعه كوشش نمود.
در بخش اول اين مقاله ابتدا داده ها و قلمرو مطالعه معرفي ميشود و سپس در بخش دوم عملكرد تغذيهاي خانوارها شهري و روستايي مورد توجه قرار ميگيرد و درصد خانوارهايي كه در تأمين نيازهاي غذايي با مشكل مواجه